|- هــیچ افتادنے سقوط نیستـ -|

توش خاطره نوشتم ... جمله هایی ک ـه دوستشون داشتم و کپی کردم ُ نوشتم ... غَم هایی ک ـه داشتم ُ توش خالی کردم ... بعضی از بغضامو باهاش خالی کردم ... با نوشتن توش گریه میکردم ... قسمتی ازش رو هم به شادی ها اختصاص داده بودم ... کـه شادی ها کمتر از غم ها بود ... امروز ۱۸ فروردین وبلاگ ِ من یک ساله شد :)چقدر دوس دارم اینجا نوشتن رو ... الان تقریبَن یک سال و خورده ای هست ک ـه شروع کردم به وبلاگ نویسی ... چ ِ دوستای ِ خوبی پیدا کردم من اینجا ... دوستایی که خیلی هاشون رفتن و خیلی هاشون هم همچنان هستن و باهم در ارتباطیم . شما مجازی ها از هزارتا دوست واقع ـی برام ارزش دارید و دوستتون دارم . امیدوارم که تا دنیا پابر جاست کناره هم باشیم . با غم هاتون ناراحت میشم و با خوشحالیاتون خوشحال :) وابسته ی ِ شمام ـو اینج ـا ... :x

کَم مینویسَم ... اپآم تعداده زیادی نداره ... ولی همیشه میخونمتون ُ دوس دارَم ک ـه شماها هَم پا به پام باشید و در کنـاره هم دیگه ی ِ دنیای ِ واقعی برای ِ خودمون بسازیم ... هرچند ک ـه دوریم از هم و مجازی هسیم :( میگم چقدر خوب میشد میتونستیم دوستای ِ نتی مون رو هم ببینیم از نزدیک و باهم اینور اونور بریم .../.

برای ِ وب ِ عزیز تر از جونَم :)) ~> کوچولوی ِ ی ِ ساله ی ِ مَن :* دوستت دارَم . همدم  ِ همه ی ِ غمام ـی ... تورو نداشتم نمیدونستم چجوری باید دووم میووردم . تو بـه من کلی دوست ِ خوب بخشیدی :) ازت ممنونم ک ـه نوشته های ِ سنگینمو تحمـل میکنی :x هیچوقت تنهات نمیزارم .. امیدوارم برادران بلاگفای ِ عزیز هم هیچوقت تورو ... از مَن نگیرن :)) جوجه کوشولوی ِ بهار :* چ ِ چیزایی ک ـه توت ننوشتم ... تو چقدر پر تحمل ـی با این سن ِ کمت :))

الان تورو بچه ی ِ خودم حس میکنم :)) وای ک ـه چقدر مادر بودن برای ِ تو خوبه :)) =))